Op 2 februari 1815, deze week 206 jaar geleden, kwamen afgevaardigden van de vier grootmachten Frankrijk, Pruisen, het Verenigd Koninkrijk en Oostenrijk voor het eerst tijdens het Congres van Wenen samen om te onderhandelen over de invoering van het principe van de vrije vaart op de Rijn. In 1815 beschouwden de Europese machten internationale rivierpolitiek onmisbaar voor het commerciële welzijn en de toekomstige veiligheid van het aan stukken geblazen continent. Het overleg resulteerde in een uitgebreide lijst aan voorwaarden die integraal werd opgenomen in de Weense slotakte. Maar belangrijker nog was de oprichten van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart direct daaropvolgend, bestaande uit afgevaardigden van de zeven oeverstaten. De eerste (en nog altijd bestaande) Internationale Organisatie van de moderne geschiedenis zou zich toeleggen op de bescherming van het principe van de vrije vaart op de Rijn. Meer informatie
Joep Schenk’s The Rhine and European Security in the Long Nineteenth Century. Making Lifelines from Frontlines onderzoekt hoe de meest fundamentele verandering in de geschiedenis van het internationale rivierbeheer voortkwam uit Europese veiligheidsoverwegingen. Daarnaast laat Schenk zien hoe de Centrale Commissie voor de Rijnvaart (CCR) functioneerde als een voortdurend experiment in het verzoenen van nationale en gemeenschappelijke belangen dat sterk bijdroeg aan de Europese welvaartsontwikkeling in de loop van de lange negentiende eeuw. Het boek toont aan dat opvattingen en praktijken van veiligheid in de negentiende eeuw net zomin als in de tweede helft van de twintigste eeuw begrepen kunnen worden zonder rekening te houden met welvaartsoverwegingen en welvaartsbeleid.