Na de Eerste Wereldoorlog besloot de Minister van Buitenlandse Zaken tot een regeling voor het registreren van schadeclaims door Nederlanders als gevolg van zeeoorlogsschade. Dit leidde in 1919 tot de oprichting van de Commissie en het Bureau voor Zeeoorlogsschade. Het archief bevat stukken betreffende de vergaderingen van de commissie. Verder onder meer een aantal rapporten van de commissie inzake vorderingen op voormalige oorlogvoerende mogendheden; Adviezen aan de Minister; Betaallijsten en kwitanties betreffende de uitkering van schadevergoeding; en registratiekaarten met gegevens van schepen die schade hebben geleden, met daarbij de oorzaak en het land dat schade toebracht.