Recent is in de Nieuwe Maritieme Geschiedenis van Nederland online verschenen: Schaalvergroting en maatschappelijke integratie: Binnenvaart in de twintigste eeuw, geschreven door Ruud Filarski.
In de twintigste eeuw verloor de binnenvaart zijn dominante positie in het goederenvervoer aan het wegtransport, maar binnenschepen behielden de eerste plaats bij het vervoer van vaste en vloeibare massagoederen, terwijl ze inmiddels ook een aanzienlijk deel van het containervervoer verzorgen. Traditionele vervoersvormen en bevrachtingsmethoden als de zeilvaart, de sleepvaart, de schippersbeurs en de beurtvaart verdwenen. Daarvoor in de plaats kwamen motorvrachtschepen, de tankvaart, de duwvaart en het containervervoer, terwijl een enorme schaalvergroting plaatsvond. Tegelijk werden de hoofdverbindingen in het vaarwegennet vergroot en gemoderniseerd, terwijl de overblijvende, kleine vaarwegen een belangrijke functie behielden voor de recreatie(vaart). Kleine vaarwegen en rivieren vormen thans bovendien een gewaardeerd, karakteristiek onderdeel van het traditionele Nederlandse landschap. De schippersbevolking, die door het geïsoleerde leven aan boord lange tijd een aparte, gebrekkig opgeleide gemeenschap in de Nederlandse samenleving vormde, met een eigen levenswijze en mentaliteit, integreerde na de Tweede Wereldoorlog geleidelijk geheel in de overige bevolking, terwijl veel schippersgezinnen thans aan de wal wonen. Binnenvaart is thans de veiligste vervoerwijze met het laagste energieverbruik.